زبان بدن در تکنیک مذاکره می تواند در ارتباط دو سویه موثر باشد. تمام انسان ها بصورت خودآگاه یا ناخودآگاه از بدن خود بعنوان یک عامل برای ارتباط غیرکلامی بهره می برند. بنابراین توانایی شناخت و استفاده درست از رابطهی غیرکلامی یا همان زبان بدن ابزار قدرتمندی است که به شما این امکان را میدهد که منظور واقعیتان را به فرد مقابل برسانید و تعامل با دیگران را به یک تجربهی آسان و لذتبخش تبدیل کنید.
در مذاکره تسلط بر اصول زبان بدن می تواند عامل مهمی در موفقیت مذاکره محسوب شود ما برآنیم تا به کمک شما در این پیج برخی از اصول مهم در مذاکره ر بررسی کنیم
من پس از زیر نظر گرفتن رییسجمهور اوباما این ترفند مذاکره را از او اقتباس کردم: اوباما حتی وقتی با مخالفت مواجه میشود یا به تندی از او انتقاد میشود، سرش را تکان میدهد و ارتباط چشمی را حفظ میکند. من متوجه شدم همین کار در مذاکرات، حتی در طول مکالمات ستیزهجویانه، تنش را از بین میبرد و همسویی ایجاد میکند.
هنگامی که آدمها عصبی هستند یا استرس دارند، این حالت اغلب در دستهایشان مشاهده میشود. هنگامی که در حال مذاکره هستید، مطمئن شوید دستهایتان اعتماد به نفس و وقار را به نمایش میگذارد. بیقراری یا گره کردن دستهای در یکدیگر نشان میدهد شما عصبی هستید. طرف مقابل میتواند از این موضوع به نفع خودش استفاده کند. سعی کنید دستهایتان را درست پایین قفسه سینه قرار دهید و وقتی میخواهید با اعتماد به نفس نکتهای را خاطرنشان کنید، انگشتان را در کنار هم قرار دهید.
– ناتالی مکنیل،
لبخند زدن نشان خواهد داد که شما با آرامش و با اعتماد به نفس، و همچنین به طور کلی خوش مشرب هستید. مهم است که فضا بیش از حد سنگین نباشد. برای اینکه توافق موفقیتآمیز باشد، به احتمال زیاد مذاکره طولانی خواهد بود، و اگر از سوی هر دو طرف دوستانه نباشد چنین اتفاقی نخواهد افتاد.
در طول مذاکره بیقرار نباشید. هرگونه نشانهای از آشفتگی یا اضطراب میتواند یک پرچم قرمز باشد. پاهایتان را تکان ندهید، روی پایتان ضربه نزنید، یا موها، صورت، گردن یا دهان خود را لمس نکنید، یا اینکه با زیورآلات، دکمه های سرآستین یا کیف دستی خود بازی نکنید. حفظ خونسردی از شما چهره ای مثبت و خوشایند ارائه می دهد.
مهم است هیچ حسی را در چهرهتان نشان ندهید. بهترینها قبل از مذاکره به خوبی تحقیق و مطالعه میکنند، و با دادهها و واقعیتهای محکم میآیند، و دستشان را رو نمیکنند.
هنگام مذاکره وانمود کنید که با مادربزرگتان نشستهاید. شما باید تمرکز کنید چون ممکن است او به آرامی صحبت کند، و قطعا باید در توضیح مسائل صبور باشید چون موضوعاتی که برای شما بدیهی است (مثل فیسبوک و اپلیکیشنهای موبایل) ممکن است برای او بیگانه باشد. همچنین اطمینان حاصل کنید که خیلی لبخند میزنید. و روی طرف مذاکرهتان تمرکز کنید؛ روی نیازهای او تاکید کنید.
حفظ نکردن ارتباط چشمی حس معذب بودن، و نیز عدم اعتماد به نفس و اطمینان را القا میکند – خصوصیاتی که در مذاکرهکنندگان قوی وجود ندارد.
زل زدن به کف زمین یا سقف اتاق شما را مضطرب نشان می دهد به طوری که انگار علاقه ای به گوش دادن ندارید و اصلاً اهمیتی نمی دهید.
ارتباط چشمی را می توان تا ۱۰ ثانیه حفظ کرد، ولی مهم است که خیلی هم با دقت زل نزنید. این کار می تواند نفر مقابل را وحشت زده کند!
حالت ایستاده و نشسته راحت ولی حرفه ای را حفظ کنید پاهای خود را به صورت ضربدری رو هم بیندازید یا اینکه هر دو پا را روی زمین قرار دهید (ضربدری انداختن پاهایتان روی هم شاید بیش از اندازه خودمانی به نظر برسد). همچنین حواستان باشد که دستان خود را روی سینه هایتان جمع نکنید، چرا که این کار شما را بسته و تدافعی نشان می دهد. هیچ چیز بیشتر از حالت قائم بدن روی ایجاد تأثیرگذاری مثبت نقش ندارد، به همین خاطر حتماً تلاش کنید تا با سر بالا و شانه هایتان به سمت عقب راه بروید.، و صاف بنشینید (و در عین حال با آرامش و طبیعی باشید). مسلماً نمای خوبی ندارد که با شانه های خمیده و سر پایین وارد جلسه مصاحبه شغلی شوید، و بعد در صندلی خودتان فرو روید. با این کار، انگار که تابلویی با خود حمل می کنید که روی آن نوشته شده «من لیاقت این شغل را ندارم.»
نتایج یک بررسی در دانشگاه دوک نشان داده است که تشابه حالت فیزیکی بدن باعث ایجاد احساس راحتی در بین افراد میشود و فضای توافق را سادهتر میکند. البته در استفاده از این تکنیک باید دقت لازم را داشته باشید وگرنه اثر معکوس خواهد داشت!
افراد هنگام صحبت با شما بارها حالت بدنی خود را تغییر میدهند. پس از تغییر حالت آنها کمی صبر کنید و بعد ماهرانه وضعیت بدن خود را مانند آنها تغییر دهید. برای مثال اگر طرف مقال پای راست خود را خم کرده است، شما هم پای راست خود را خم کنید. یا اگر شخص مورد نظر گوش چپ خود را خاراند، شما هم گوش چپ خود را بخارانید یا اگر آرنج چپ خود را روی میز تکیه داده بود، شما هم آرنچ چپ خود را تکیه دهید. روش ساده ای است. تشابه حالات بدنی باعث میشود که در سطح ناخودآگاه، افراد احساس بهتری در مورد شما پیدا کنند. سعی کنید در تغییر حالت بدن به اندازهی کافی تمرین کنید تا در شرایط واقعی آن را ظریفانه انجام دهید!
همه ما در مورد اهمیت محکم دست دادن شنیده ایم، و این توصیه قدیمی هنوز هم به کار می آید. دست دادن های ضعیف حسی مأیوس کننده و بد به طرف مقابل می دهد. فقط حواستان باشد با دست دادن خیلی محکم و استخوان خرد کن تلافی نکنید که طرف مقابلتان از درد به لرزه بیفتد.
همیشه نوشیدنی خود را با دست چپ بردارید. این طوری می توانید هنگام برخورد با دیگری، بدون دردسر و ریختن نوشیدنی روی لباس های خود یا طرف مقابل، با او دست بدهید. به علاوه دست راستتان گرم می ماند، چرا که نگهداری نوشیدنی با یخ، دستتان را سرد و مرطوب می کند.
هیچ وقت لباسی مانند کت را در نیاورید یا اگر فرضاً برای کلاس گذاشتن کراوات زده اید، گره کراوات خود را شل نکنید مگر این که میزبان پیش از شما، چنین کاری بکند. به طور کلی، لباس نامرتب در نشست های عمومی بسیار ناپسند است
هر یک از ما برای خود یک «حد آسودگی» داریم (که درافراد مختلف، متفاوت است) و دوست نداریم دیگران بدون اجازه به این فضای شخصی تجاوز کنند. اگر هم کسی این کار را بکند سعی داریم از او دوری کنیم و از متجاوز به خاطر نزدیکی بیش از حد بیزار می شویم..
هنگامی که در محفلی هستید، مدام به ساعت خود نگاه نکنید مگر آنکه بـلافـاصله قصد ترک آن محل را داشته باشید. وقتی به ساعتتان نگاه می کـنـیـد دیـگران اینطور برداشت می کنند که شما خسته و بی حوصله شده اید.
زمانی که در صحبت هایتان عددی را به کار می برید، آن عدد را با انگشتان دست نشان دهید. این کار باعث درک بیشتر گفتگو و ماندگاری عدد در ذهن شنونده می شود.
زمانی که می خواهید به شخصی اشاره کنید، بهترین حرکت بدن در زبان بدن در مذاکره ، این است که با کف دست باز به شخص مورد نظر اشاره کنید. برخی افراد برای اشاره به اشخاص از انگشت استفاده می کنند، که این موضوع ممکن است توهین آمیز تلقی شود و برای شخصی که مخاطب قرار گرفته است، خوشایند نباشد.
گره کردن مشت، نشانه اقتدار در زبان بدن در مذاکره است. زمانی که با هیجان بالا و مشت گره شده جمله ای را بیان می کنید نشانه مصمم بودن شما در آن جمله است. در استفاده از این حرکت دقت بیشتری داشته باشید، چرا که ممکن است شما را خشمگین نشان دهد.
حالت دست به سینه در زبان بدن در مذاکره ، نشان دهنده حالت تدافعی شما است و شما در این حالت به یک ترس درونی اشاره می کنید. استفاده از این حالت زبان بدن در مذاکره توصیه نمی شود.
گذاشتن دست زیر چانه، نشان دهنده شنونده بودن شما است. با کمی لبخند، دست خود را زیر چانه قرار دهید و تمام حواس خود را به صحبت های شخص مقابل معطوف کنید.